Kayıtlar, CPU tarafından anında kullanılan veri ve talimatları hızlı bir şekilde kabul etmek, depolamak ve aktarmak için kullanılan bir tür bilgisayar belleğidir. CPU tarafından kullanılan kayıtlara genellikle İşlemci kayıtları adı verilir.
Bir işlemci kaydı bir talimatı, bir depolama adresini veya herhangi bir veriyi (bit dizisi veya bireysel karakterler gibi) tutabilir.
Bilgisayar, verileri işlemek için işlemci kayıtlarına ve bir bellek adresini tutmak için bir kayıt kaydına ihtiyaç duyar. Bellek konumunu tutan kayıt, mevcut talimatın yürütülmesi tamamlandıktan sonra bir sonraki talimatın adresini hesaplamak için kullanılır.
Temel bir bilgisayarda kullanılan en yaygın kayıtlardan bazılarının listesi aşağıdadır:
| Kayıt olmak | Sembol | Bit sayısı | İşlev |
|---|---|---|---|
| Veri kaydı | DR | 16 | Bellek işlenenini tutar |
| Adres kaydı | İLE | 12 | Bellek için adresi tutar |
| Akümülatör | AC | 16 | İşlemci kaydı |
| Talimat kaydı | VE | 16 | Talimat kodunu tutar |
| Program sayıcı | bilgisayar | 12 | Talimatın adresini tutar |
| Geçici kayıt | TR | 16 | Geçici verileri tutar |
| Giriş kaydı | INPR | 8 | Giriş karakterini taşır |
| Çıkış kaydı | DİĞER | 8 | Çıkış karakterini taşır |
Aşağıdaki resimde temel bir bilgisayar için kayıt ve bellek yapılandırması gösterilmektedir.
- Bellek ünitesi 4096 kelime kapasiteli olup, her kelime 16 bit içermektedir.
- Veri Kaydı (DR), bellek konumundan okunan işleneni tutan 16 bit içerir.
- Bellek Adres Kaydı (MAR), bellek konumunun adresini tutan 12 bit içerir.
- Program Sayacı (PC) ayrıca mevcut talimat yürütüldükten sonra bellekten okunacak bir sonraki talimatın adresini tutan 12 bit içerir.
- Akümülatör (AC) kaydı genel amaçlı bir işleme kaydıdır.
- Bellekten okunan talimat, Talimat kaydına (IR) yerleştirilir.
- Geçici Kayıt (TR), işleme sırasında geçici verileri tutmak için kullanılır.
- Giriş Kayıtları (IR), kullanıcı tarafından verilen giriş karakterlerini tutar.
- Çıkış Kayıtları (OR), giriş verilerini işledikten sonra çıkışı tutar.